Επιμέλεια ιστοσελίδας

Γιάννης Σκούρτης

Τα νέα του χωριού μας

Ημ/νία Τίτλος
29/4/2023

Ιερείς που λειτούργησαν στο Ψάρι από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα – Μια εικοσαετία (2003 – 2023) δυσκολιών στην τοποθέτηση μόνιμου Ιερέα στο χωριό μας

Για μια ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια, η θέση του Ιερέα στην ενορία Ψαρίου παραμένει κενή και η πιθανότητα άμεσης κάλυψης της φαντάζει δύσκολη …

Η διαπίστωση αυτή, παράλληλα με δυο αρνητικά γεγονότα του τελευταίου χρόνου (η εκδημία του συγχωριανού μας συνταξιούχου Ιερέα π. Ιωάννη Σταύρου τον Ιούλιο του 2022 και η πρόσφατη μετάθεση από το χωριό μας  του Ιερέα Ευάγγελου Νάκου) μας οδήγησε να επικαιροποιήσουμε τα υπάρχοντα στοιχεία, σχετικά με τους υπηρετήσαντες στο Ψάρι Ιερείς από τις αρχές περίπου του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, αλλά και τους γεννηθέντες στο χωριό μας Ιερείς που υπηρέτησαν την Εκκλησία μας σε άλλα μέρη εκτός Ψαρίου.

Η καταχώρηση γίνεται για λόγους ιστορικούς αλλα και προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε ότι το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» φαίνεται πως μας ακολουθεί παντού…
Γι’ αυτό ίσως θα πρέπει ατομικά αλλα και συλλογικά να σκεφτούμε λίγο πιο ρεαλιστικά σχετικά με τους λόγους που μας έχουν επιβάλλει το τελευταίο διάστημα την απουσία Ιερέα με μακροπρόθεσμη προοπτική  …

 

 -.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-


Από το έτος 1810 (περίπου) μέχρι το 1835 - Ιερέας Παναγιώτης Ανδρέου Γαλάνης

Σύμφωνα με καταγραφή του συγχωριανού μας Δικηγόρου Αθηνών κ. Κωνσταντίνου Δημ. Γαλάνη, κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 (πριν και μετά), στο Ψάρι ζούσε ο γενάρχης των Γαλαναίων στο χωριό μας, ο Ιερέας Παναγιώτης Ανδρέου Γαλάνης. Είχε (πιθανόν) γεννηθεί στο Λεβίδι της Αρκαδίας και ζούσε τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης  στο Ψάρι. Από τα υπάρχοντα όμως στοιχεία – δεδομένου ότι δεν υφίστανται επίσημα στοιχεία- μόνο να υποθέτουμε μπορούμε  ότι ιερουργούσε στο Ψάρι. Δεν αποκλείεται επομένως και η πιθανότητα να ήταν Ιερέας σε άλλο γειτονικό  χωριό. (Σχετικά στοιχεία αναφέρονται και στο βιβλίο του Γεωργίου Κασκαρέλη – «ΕΠΙΤΟΜΗ & ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΚΥΩΝΙΑΣ»).
Παράλληλα θα πρέπει να πούμε,  πως στην προφορική ιστορία του τόπου μας, είναι καταγεγραμμένο, πως κατά την προεπαναστατική περίοδο, στο διάσελο Αγίου Αθανασίου Ψαρίου κάτοικοι του χωριού μας ήρθαν σε σύγκρουση με έφιππους Τούρκους. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξουν πολλοί νεκροί και τραυματίες. Ανάμεσά τους βρέθηκε νεκρός και ο τότε Ιερέας του χωριού μας, του οποίου όμως το όνομα δεν διασώθηκε.

 

Από το 1835 μέχρι το 1891 - Ιερέας Δημήτριος Αγγελόπουλος

Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, περίπου το 1835 εμφανίζεται ως Ιερέας του χωριού μας, ο Ιερέας Δημήτριος Αγγελόπουλος του Αγγελή. Είχε γεννηθεί το 1810 στον Άγιο Νικόλαο Αλέας Αργολίδος, από γονείς βοσκούς.
Το 1835 παντρεύτηκε την Ψαραία Παναγιώτα Καρνεσιώτη. Ο π. Δημήτριος ιερουργούσε στο μικρό εκκλησάκι της Παναγίας που βρισκόταν στο τότε Νεκροταφείο του χωριού, στη θέση του οποίου ανεγέρθηκε πολύ αργότερα, το 1905, ο μεγαλοπρεπής Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η σημερινή «Μητρόπολη» του χωριού μας.
Στα χρόνια της διακονίας του Παπαδημήτρη Αγγελόπουλου, ανεγέρθηκαν οι ναοί των Αγίων Θεοδώρων (πριν το 1850) του Προφήτη Ηλία (1850) και του Αγίου Γεωργίου (1862).
Στο τότε Σχολείο (νυν «Παλιό Σχολείο» - Πολιτιστικό Κέντρο Ψαρίου) όποτε υπήρχε ανάγκη, ο Παπαδημήτρης δίδασκε, μαθαίνοντας γράμματα τα παιδιά του χωριού.
Ο Παπαδημήτρης απεβίωσε το 1891 στα 81 του χρόνια. Ενταφιάστηκε στο προαύλιο του Ναού του Αγίου Γεωργίου, στη βόρεια πλευρά, μεταξύ της εισόδου και του Ιερού.  Το 1911 που απεβίωσε και η Πρεσβυτέρα Παναγιώτα στα 81 της επίσης χρόνια, ανέσκαψαν το μνήμα και μετέφεραν το οστά του, στο νέο (σημερινό) νεκροταφείο, όπου τα ενταφίασαν μαζί με την πρεσβυτέρα του.
Υπήρξε ο μακροβιότερος Ιερέας που υπηρέτησε στο χωριό μας (56 χρόνια).
Από τον π.Δημήτριο και την πρεσβυτέρα Παναγιώτα Καρνεσιώτη, γεννήθηκαν πέντε (5) παιδιά, τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Από τους απογόνους τους, γεννήθηκαν πολλά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, δημιουργώντας νέες οικογένειες που φέρουν μέχρι σήμερα το κοινό επίθετο Παπαδημητρίου. Ο Παπαδημήτρης υπήρξε μ’ αυτόν τον τρόπο ο γενάρχης της οικογένειας των Παπαδημητρίου  στο Ψάρι.

 

Από το 1882  μέχρι το 1918 - Ιερέας Ανδρέας  Γαλάνης

Ιερέας Ανδρέας  Γαλάνης του Παναγιώτη (Παπανδρέας).  Ήταν «παπαδοπαίδι», γιός του Ιερέα π. Παναγιώτη Α. Γαλάνη (βλέπε ανωτέρω). Γεννήθηκε   στο  Ψάρι  το  1848. Έγινε  Ιερέας το  1882 και  μέχρι  το 1918  που  απεβίωσε  ήταν  εφημέριος  στο  Ψάρι. Στις  μέρες του  (1905), ανεγέρθηκε  ο  Ιερός  Ναός  της  Κοιμήσεως  Θεοτόκου και   προστέθηκε το  καμπαναριό  στον  Άγιο  Γεώργιο (1911) . Δημιουργήθηκε επίσης το 1911, το νέο  Νεκροταφείο  στη θέση που βρίσκεται και σήμερα. Λειτουργούσε πιθανότατα στην Ενορία Αγίου Γεωργίου του χωριού μας.
Παντρεύτηκε το 1870 την πρεσβυτέρα Παρασκευή Κων. Καρασιώτη, η οποία απεβίωσε το 1908, αφού όμως είχαν αποκτήσει ήδη δέκα (10) παιδιά.

 

Από το 1891 – έως άγνωστο χρόνο  - Ιερέας Γεώργιος  Κουτρουμάνης 

(παράλληλα για κάποιο διάστημα με τον Παπανδρέα Γαλάνη στις δύο υπάρχουσες πλέον ενορίες)

Ο Ιερέας Γεώργιος  Κουτρουμάνης  του  Κωνσταντίνου (Παπαγιώργης), γεννήθηκε  στη  Καρύταινα  της Αρκαδίας. Μετά τη χειροτονία του, τοποθετήθηκε στο Ψάρι όπου και έζησε.
Μετά τη δημιουργία του νέου Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου (1905) και τη δημιουργία έτσι δυο ενοριών στο χωριό μας, λειτουργούσε πιθανότατα ως εφημέριος στην Ενορία της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Δεν υφίστανται περισσότερα στοιχεία περί του π.Γεωργίου και των ετών για τα οποία διακόνησε τις εκκλησίες του χωριού μας. Υποθέτουμε όμως ότι συνέχισε να υπηρετεί στο χωριό μας και μετά την εκδημία του π. Ανδρέα Γαλάνη (το 1918) και μέχρι το 1922.

 

Από το 1922 μέχρι το 1932 - Ιερέας Αρσένιος Καπνιστής

Ο Ιερέας Αρσένιος Καπνιστής καταγόταν από τη Μικρά  Ασία και ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.   Τοποθετήθηκε  εφημέριος  στο  Ψάρι  από τη  Μητρόπολη Κορίνθου μετά  το  1922  και  παρέμεινε περίπου  για  μια  δεκαετία. Δεν υφίστανται δυστυχώς εκτενέστερα στοιχεία περί του π. Αρσενίου.
 

Από το 1932 μέχρι το 1938 - Ιερομόναχος Αρσένιος  Μητρόπουλος

Ο Ιερομόναχος Αρσένιος  Μητρόπουλος, γεννήθηκε  στη  Γκούρα  του Φενεού  το  1878.   Εκάρη  μοναχός  στη  μονή  Αγίου  Γεωργίου Φενεού  όπου  μόνασε για  45  χρόνια  εκ των οποίων τα  περισσότερα  τα  διατέλεσε  ως  εφημέριος  σε  διάφορες  ενορίες  της  Κορινθίας.   Στο  Ψάρι διετέλεσε Ιερέας  σχεδόν  από  της  αρχές  του  1932 μέχρι το 1938. Διακρίθηκε  για  το  ζήλο του  στην  Ιεροσύνη  και την  φιλανθρωπία του.

Σφαγιάστηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου  από  το ΕΑΜ  την  7-7-1944 στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Φενεού.  Το  ιερό  και  σεπτό  σκήνωμά του  βρέθηκε  στο  βάραθρο  Κακοβουνίου, κοντά  στη  μονή και  ενταφιάστηκε  εκεί .  

 

Από το 1938 μέχρι το 1943 - Ιερέας Ιωάννης Ταμπάκης

Ο Ιερέας Ιωάννης Ταμπάκης (Παπαγιάννης), γεννήθηκε στον Κοσμά Κυνουρίας το 1895. Παλαιότερα στοιχεία στο χωριό μας τον ανέφεραν λανθασμένα ως «Παπαγιάννη από την Καλαμάτα». Χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε στα γειτονικά μας Κιόνια στις 6/7/1936 και δυο χρόνια αργότερα (1938) μετατέθηκε στο Ψάρι, όπου και διακόνησε για 5 περίπου χρόνια (μέχρι το 1943), τα δύσκολα χρόνια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Το 1943 μετατέθηκε αρχικά στο Ναύπλιο και στη συνέχεια σε ενορία της πρωτεύουσας.  Ήταν ένας ιδιαίτερα πνευματικός Ιερέας, κάτι που πιστοποιείται και από τον επικήδειο λόγο που διαβάστηκε την ημέρα της εξοδίου ακολουθίας του (28/1/1991) στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, όπου υπηρετούσε ως εξομολόγος .

        

Από το  1943 μέχρι το 1978 - Ιερέας Παναγιώτης  Δημητράκης

Ο Ιερέας Παναγιώτης  Δημητράκης  του  Αριστείδου  (Παπα-Παναγιώτης) γεννήθηκε στο Ψάρι Κορινθίας στις 15 Μαΐου 1908. Το 1936 χειροτονήθηκε ιερέας και τοποθετήθηκε στο Καλέντζι Κορινθίας.
Την  13/4/1943 μετατέθηκε στο Ψάρι  όπου και διακόνησε μέχρι την 31/12/1978 ημέρα κατά την οποία συνταξιοδοτήθηκε.
Μεγάλος του πόθος και στόχος ζωής ήταν η ανέγερση του Ιερού Ναού του Αγίου  Νικολάου του  εξ  Ιχθύος της Κορινθίας, κάτι που μετά από τιτάνιες προσπάθειες σε δύσκολες εποχές κατέστη δυνατόν επί των ημερών της διακονίας του.
Ήταν ιδιαίτερα πνευματικός Ιερέας αλλα και άνθρωπος και κατά το μεγάλο διάστημα της διακονίας του στο Ψάρι, η κοινωνία του χωριού μας ευεργετήθηκε από την παρουσία του τα μέγιστα.  
 Απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 1993 στην ηλικία των 85 ετών.

                                                

Από το 1979 μέχρι το 1983 - Ιερέας Νικόλαος Σταματόπουλος

Ο Ιερέας Νικόλαος Σταματόπουλος    (Παπα- Νίκος)  γεννήθηκε στον γειτονικό μας Ασπρόκαμπο. Ο γνωστός, αγαπητός και κυρίως σεβαστός σε όλους μας Παπα- Νίκος, που σήμερα διακονεί σε ενορίες της πρωτεύουσας του Δήμου μας το Κιάτο. Με τις ενέργειες του και την αγάπη του για το χωριό μας και τις εκκλησίες του, άφησε το δικό του στίγμα στο Ψάρι. Χαρακτηριστική ήταν η αγάπη του για τους νέους και η προσπάθεια του να τους προσεγγίσει και να τους κάνει να αγαπήσουν την εκκλησία και το Θεό.  

 

 Από το 1983 μέχρι το 2003 - Ιερέας Ιωάννης Παπαγεωργίου

Ο Ιερέας Ιωάννης Παπαγεωργίου του  Γεωργίου, γεννήθηκε  στο  Ψάρι  το 1925.  Ήταν δισέγγονος  του  Παπα-Γιώργη  Κουτρουμάνη. Χειροτονήθηκε  Ιερέας  το 1980.  Το  1983 τοποθετήθηκε  εφημέριος  στο  Ψάρι  και διακόνησε μέχρι  το 2003. Ήταν Ιδιαίτερα αγαπητός και σεβαστός στο χωριό μας, για την ευλάβεια του και την αμεσότητα προς τους συγχωριανούς. Για πάρα πολλά χρόνια – εκ νεότητας του- υπήρξε ψάλτης του χωριού μας και «δεξί χέρι» του π. Παναγιώτη Δημητράκη.

Στις  μέρες της διακονίας του βρέθηκαν μετά από ανασκαφές τα ερείπια του Πρωτοχριστιανικού Ναού της Αγίας Παρασκευής στην ομώνυμη περιοχή του χωριού μας. Κατόπιν μεγάλων προσπαθειών του, αναγέρθηκε  το 1991 ο  νέος –υφιστάμενος και σήμερα- Ναός  της  Αγίας Παρασκευής Ψαρίου.

Απεβίωσε την 15/10/2012 και ετάφη στο Ψάρι.

Ο π. Ιωάννης Παπαγεωργίου υπήρξε ο τελευταίος Ιερέας που υπηρέτησε για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα στο χωριό μας. Έκτοτε ο τόπος μας μπήκε σε μια δύσκολη εποχή – σε σχέση με τις διακονίες Ιερέων- οι οποίες δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι σήμερα …

 

Από το 2003 μέχρι το 2012 -  Ιερέας Ιωάννης Σταύρου

(κατά διαστήματα παράλληλα με άλλη ενορία)

Ο Ιερέας Ιωάννης Σταύρου του  Κωνσταντίνου, γεννήθηκε  στο  Ψάρι  το  1952. Χειροτονήθηκε  Ιερέας το  1987  και τοποθετήθηκε  στο  Παναρίτι  Κορινθίας.    Από  το  2003 μετά τη συνταξιοδότηση του π. Ιωάννη Παπαγεωργίου, λειτουργούσε εκ περιτροπής  και στο  Ψάρι. Επί των ημερών της διακονίας του στο Ψάρι αγιογραφήθηκε ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου του εξ Ιχθύος της Κορινθίας. Απεβίωσε την 26/7/2022.

 

Από το 2012 μέχρι το 2022 -  Ιερέας Ευάγγελος Νάκος

(παράλληλα με άλλες ενορίες)

Ο Ιερέας Ευάγγελος Νάκος, γεννήθηκε στο γειτονικό μας Καλλιάνοι Κορινθίας. Γιαγιά του ήταν η συγχωριανή μας Ζωή Παπαγεωργίου, αδελφή του σεβάσμιου αείμνηστου παλαιού Ιερέα του χωριού μας π. Ιωάννη Παπαγεωργίου.
Την 11/8/2001 νυμφεύτηκε την συγχωριανή μας πρεσβυτέρα Βασιλική Σωτ. Βλάχου. Χρίστηκε διάκονος στις 31/3/2002. Την 21/4/2002 χρίστηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε στην ενορία Δροσοπηγής (Μπάσι Στυμφαλίας).
Από τον Απρίλιο του 2012 τοποθετήθηκε εκτός της Δροσοπηγής, παράλληλα ως Ιερέας και στο Ψάρι, εξυπηρετώντας παράλληλα και άλλες ενορίες.
Μετατέθηκε εκ νέου στη Δροσοπηγή (Μπάσι)  τον Δεκέμβριο του 2022.
 Έκτοτε και μέχρι σήμερα δεν έχει τοποθετηθεί Ιερέας στο χωριό μας …

 

Ιερωμένοι γεννηθέντες στο Ψάρι που δεν τοποθετηθηκαν ποτέ στο χωριό μας

Δυο πολύ μεγάλες μορφές της Εκκλησίας της Ελλάδος έχουν γεννηθεί στο Ψάρι.
Πρόκειται για τους αδελφούς :

 

το βίο και την τεράστια προσφορά τους στην Εκκλησία και τον Ελληνισμό, μπορείτε να διαβάσετε στις παραπομπές από παλαιότερες καταχωρήσεις στην ιστοσελίδα μας (ΣΤΗΛΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ).

 

  • Ιερέας Χρήστος Αθανασίου (Παπαχρήστος). Γεννήθηκε στο Ψάρι το 1825. Διετέλεσε Ιερέας στα χωριά Χασάναγα (Βοχαικό) και Ταρσινά  Κορινθίας.
    Απεβίωσε το έτος 1917.

  •  
  • Ιερέας Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου  του  Γεωργίου. Γεννήθηκε στο Ψάρι το έτος 1849,  χειροτονήθηκε  Ιερέας, αλλά  στη συνέχεια τοποθετήθηκε  στο  γειτονικό μας χωριό Καλλιάνοι.  

  -.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Απ’ τις παραπάνω καταχωρήσεις, προκύπτει πως το χωριό μας από πολύ παλιά «έβγαζε» πνευματικούς ανθρώπους, είχε δε πάντα τοποθετημένο Ιερέα στην ενορία του και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ο Ιερέας ήταν και συγχωριανός μας !

Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια δυστοκία σχετικά με την τοποθέτηση Ιερέα στο Ψάρι. Σίγουρα αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης. Όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχτούμε ότι ένας από τους πολύ σοβαρούς λόγους αυτής της δυστοκίας είναι το γεγονός ότι κανένας νέος του χωριού μας (από το 1978 ήδη, εδώ και 45 χρόνια !! …) δεν επεδίωξε την Ιεροσύνη, με σκοπό να διακονήσει στον τόπο του …

Κι επειδή είναι σαφές και γνωστό πως αγγελίες δεν μπαίνουν για την τοποθέτηση Ιερέα σε έναν τόπο, ίσως κάποια νέα παιδιά του χωριού μας θα πρέπει να αναλογιστούν αφενός την μεγάλη παράδοση του χωριού μας στην ανάδειξη πνευματικών ανθρώπων κατά το παρελθόν και αφετέρου το γεγονός  ότι η Ιεροσύνη θα μπορούσε να τους προσφέρει τα προς το ζην αξιοπρεπώς στον τόπο τους. Παράλληλα δε θα αποκτούσαν το προνόμιο να επιτελούν ένα Ιερό έργο, υπηρετώντας τις εκκλησιές του χωριού τους, αγωνιζόμενοι παράλληλα για την ανύψωση του βίου και του Μαρτυρίου του συγχωριανού μας Αγίου Νικολάου του εξ Ιχθύος της Κορινθίας !

 

 

 

Για την καταχώρηση αυτή χρησιμοποιήθηκαν και στοιχεία από παλαιότερη σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του χωριού μας (του 2010) του συγχωριανού μας αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού (ΕΑ) Δημήτρη Μιλτ. Παπαδημητρίου

Επιστροφή