Αγιοργίτικο - (μαυρούδι)

« κάτι λίγο ψυχής, μέσα στην άργιλο »
ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ

 Το χωριό μας, συγκαταλέγεται από το 1971 στην  αμπελουργική ζώνη στην οποία αναγνωρίστηκε το δικαίωμα να φέρει την «Ονομασία Προελεύσεως Νεμέα Ανωτέρας Ποιότητας» (ΟΠΑΠ-Νεμέα).

Η αμπελουργική ζώνη των οίνων ΟΠΑΠ Νεμέα, εκτείνεται στις παρακάτω περιοχές :
Στο δήμο Νεμέας : (Νεμέα, Αηδόνια, Αρχαία Νεμέα, Αρχαίες Κλεωνές, Γαλατάς, Δάφνη, Καστράκι, Κούτσι, Λιόντι, Πετρί)
Στο Δήμο Σικυωνίων :  (Ασπρόκαμπος, Κεφαλάρι, Μποζικά, Τιτάνη, Ψάρι).
Στο Δήμο Άργους-Μυκηνών :  (Γυμνό, Μαλαντρένι).

Στους ορεινούς αμπελώνες του χωριού σε υψόμετρα από 650 - 850 μέτρα καλλιεργείται  η εκλεκτότερη ίσως ερυθρή Ελληνική οινοποιήσιμη ποικιλία σταφυλιού, το Αγιωργίτικο Νεμέας, το οποίο στην περιοχή ονομάζεται και μαυρούδι. Αμπέλια στην περιοχή καλλιεργούνται από τα αρχαία χρόνια και η ιστορική παράδοση έχει διασώσει, ότι ο Ατρείδης Αγαμέμνων προμηθευόταν τον «Αυτοκρατορικό Οίνο» για το παλάτι του στις χρυσοφόρες Μυκήνες, από την ευρύτερη περιοχή της Νεμέας.

Το υψόμετρο, οι επικλινείς εκτάσεις γης (ώστε να γίνεται σωστή αποστράγγιση των ομβρίων  υδάτων) και βέβαια το άριστο μικροκλίμα της περιοχής, στάθηκαν οι καλύτεροι υποδοχείς, ώστε το Αγιοργίτικο στο Ψάρι να μεγαλουργήσει. Οι παραγωγές ποσοτικά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλες κάτι που λειτουργεί όμως ενισχυτικά στο ποιοτικό αποτέλεσμα .

Τον περασμένο αιώνα, ούτε η φυλλοξήρα (ασθένεια του αμπελιού) ούτε οι πόλεμοι κατάφεραν να εξαφανίσουν τον αμπελώνα του χωριού, κάτι που παραλίγο να καταφέρουν αργότερα τα εκ του πονηρού εκπονηθέντα «προγράμματα εκρίζωσης Ελληνικών Αμπελώνων» της τότε ΕΟΚ.

Ευτυχώς όμως παρά τα οικονομικά κίνητρα κανένας κάτοικος του χωριού δεν δέχτηκε να εκριζώσει ουσιαστικά την ιστορία του. 

Κυριότερη απασχόληση των κατοίκων του χωριού επομένως είναι τα αμπέλια τους και βέβαια  δεν υπάρχει κανένας  που να μην έχει έστω ένα αμπελάκι για το κρασί της χρονιάς. Οι περισσότεροι όμως  είναι παραγωγοί ικανής ποσότητας σταφυλιών και  διαθέτουν το αποτέλεσμα του ετήσιου μόχθου τους στον Οινοποιητικό Συνεταιρισμό της Νεμέας, στα παραρτήματα μεγάλων οινοποιείων που έχουν ανοίξει στην περιοχή, αλλά και στους πολλούς «ψαγμένους» οινόφιλους, που  σπεύδουν κάθε τέλος Σεπτέμβρη στο Ψάρι για να γεμίσουν το οικιακό βαρελάκι τους με το «μαυρούδι» ή τις λευκές ποικιλίες «ροδίτης», «σαρντονέ» και «μοσχοφίλερο» που επίσης καλλιεργούνται στο χωριό και ταυτόχρονα να γίνουν και αυτοί  μύστες της πατροπαράδοτης διαδικασίας του τρύγου στην ορεινή Κορινθία. Να δουν τον ξεσηκωμό του χωριού την εποχή του τρύγου (θέρος -τρύγος - πόλεμος έλεγαν εύστοχα οι παλαιότεροι). Παρέες - παρέες τους τρυγητές να μπαίνουν στα αμπέλια κάνοντας τον σταυρό τους για την καλή σοδειά και στη συνέχεια με τραγούδια και χωρατά να ξορκίζουν την κούρασή τους. Τα καλάθια με το ευωδάτο περιεχόμενο να κατευθύνονται στους ληνούς (πατητήρια), για να ξεκινήσει το πανηγύρι του μούστου. Και τα παιδιά  με ανυπομονησία να περιμένουν τις πρώτες άλικες σταγόνες να κάνουν την εμφάνισή τους στην κάνουλα του ληνού .  

Περιμένουμε λοιπόν  όλους τους φίλους  του καλού κρασιού τους οποίους θέλουμε να κάνουμε και φίλους του χωριού μας, κάθε  τέλος Σεπτέμβρη  στο Ψάρι για να γευτούν  την παράδοση του καλού κρασιού αναλλοίωτη στο χρόνο.

"Περί οίνου λόγος" – διάλεξη του Ιατρού κ. Χαράλαμπου Δ. Τούντα

Δείτε εδώ καταχώρηση με αναλυτικά ιστορικά στοιχεία
σχετικά με το κρασί στην ευρύτερη περιοχή μας