Ο Σιντχάρτα Ντεβ επισκέφτηκε το Ψάρι στις 10 και 11 Αυγούστου 2017. Είναι μυθιστοριογράφος και διδάσκει στο Νιου Σκουλ της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει 3 βιβλία – 2 μυθιστορήματα και ένα βιβλίο για τα πλούτη και την φτώχια στην Ινδία του σήμερα (Οι Ωραίοι και οι Καταδικασμένοι). Παραθέτουμε πιο κάτω μερικές από τις εντυπώσεις του που μας έστειλε  για το χωριό μας.

"Το Ψάρι θα με κάνει να σκέφτομαι πολλά πράγματα, αλλά ίσως πάνω απ’ όλα την οξυδέρκεια των τσοπανόσκυλων, τη συνεργασία μεταξύ σκύλων και κατσικιών. Καθώς περπατούσα με τον Μπρους πάνω στην στην ράχη του Σταυραετού που είναι σαν την ραχοκοκκαλία κοιμώμενου δράκου, θα μου μείνει αξέχαστο το θέαμα του τσοπανόσκυλου που καθοδηγούσε το κοπάδι του μακρυά από μας, καθώς εκείνο μεταμορφώνονταν σε ένα κύμα από γούνινες πλάτες και  μελωδικά κουδουνάκια. Όμως στ’αλήθεια  υπάρχουν πολύ περισσότερα που θα θυμάμαι από το Ψάρι: την αυθόρμητη ξενάγηση της Έλσας στους Μυκηναϊκούς τάφους των Αηδονιών, που από μακρυά μοιάζουν με μακρόστενους τόπους ταφής σαυροειδών ανθρώπων που έχουν εξαφανιστεί, το υπέροχο φαγητό στην ταβέρνα του Μπουράζου, την ιστορία για το κυνήγι αγριογούρουνου που μας είπε ο Πρόεδρος του χωριού.  Αφηγήσεις, κουζίνα, ιστορία, περίπατοι, ζώα και κρασί. Τί άλλο μπορεί να ζητήσει ο άνθρωπος; "

                                                                             *          *          *          *

[Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο στα Αγγλικά]

Sidharta Dev visited Psari on 10 and 11 August 2017. He is a novelist and teaches at the New School in NY. He has written 3 books- 2 novels and a book about riches and poverty in the new India (The Beautiful and the Damned). Here are some of his impressions that he sent us about our village.

"Psari will make me think of many things, but perhaps most of all, of the brilliance of its sheepdogs, the co-operation between dogs and goats. I will always remember the sight, as I walked along the sleeping-dragon spine of Mount Stavraetos with Bruce, of the sheepdog leading its goats away from us to a flowing wave of furry backs and tinkling bells. But there is much else, actually, I am going to remember about Psari: Elsa’s impromptu excursion to the Mycaenean graves in Aidonia, which look, from a distance, like the elongated burial sites of a vanished lizard people; the wonderful food at the taverna Bourazos; the boar hunting story told by the Chairman of the village. Stories, food, history, walking, animals, and wine. What more can a human being ask for? "

                                                                         *          *          *          *

Μετάφραση: Έλσα Σταματοπούλου