Μια παλιά ιστορία για το Ηρώον του χωριού μας - Από τον Βασίλη Ι. Αλεξόπουλο

Με αφορμή τον αγώνα για την ανασύσταση του Μνημείου Ηρώων στο χωριό μας, θα ήθελα να παραθέσω ορισμένα γεγονότα.

Ήταν Σεπτέμβρης. Απογευματάκι. Ανέβηκα από την Καλογρίτσα στην πλατεία για καφέ. Μπήκα στο μαγαζί του Φωτόπουλου. Ερημιά. Εγώ και ο μπάρμπα Γιώργης. Μου φέρνει τον καφέ αλλά δεν φεύγει. Θέλει κάτι να πει. Κάτσε του λέω. Κάθεται, με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει κοφτά.

• Με το Ηρώο τι θα γίνει ;;

Στην αρχή δεν κατάλαβα. Ύστερα μου ήρθε στο μυαλό μια κουβέντα που είχαμε κάνει πολλά χρόνια πριν με αφορμή τον ήρωα πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας ,θείο μου Κώστα Αλεξόπουλο ,αδελφό του πατέρα μου Γιάννη.
Ο λόγος? Το όνομά του δεν υπήρχε γραμμένο στο μάρμαρο, όπως άλλωστε τα ονόματα πολλών συγχωριανών  μας οι οποίοι έδωσαν τα νιάτα και τη ζωή τους για την Ελλάδα.

Ο συγχωρεμένος είχε κρατήσει εκείνη την κουβέντα. Την είχε δουλέψει και ύστερα από πολλά χρόνια την επανέφερε στην μνήμη. Ομολογώ ότι φευγάτος χρόνια από τον τόπο που μεγάλωσα, κάποιες μνήμες νομοτελειακά καταχωνιάζονται.  Όμως φτάνει μια αφορμή  για να έρθουν ξανά στην επιφάνεια.

Αρχίσαμε πάλι να μιλάμε για το Ηρώον. Για το λόγο για τον οποίο βρίσκεται στη θέση αυτή και όχι κάπου κεντρικά. Κεντρικός δρόμος παλιά ήταν ο δρόμος μπροστά στην Παναγία. Μάλιστα ο συγχωρεμένος μου ανέφερε ότι με ενέργειές του έστριψαν λοξά το μνημείο για να φαίνεται καλύτερα.
Είπαμε πολλά. Για τα δύσκολα χρόνια μετά την καταστροφή του μαρτυρικού χωριού μας. Για τη φυγή των νέων του. Για τον αγώνα  για ένα καλύτερο μέλλον όσων έμειναν. Ο μπάρμπα Γιώργης ήταν αυτός που κρατούσε την σπίθα αναμμένη.

Έφυγα προβληματισμένος.

Όμως...Το χωριό μας έχει την τύχη, ένα από τα παιδιά του ο Γιάννης ο Σκούρτης, να έχει φτιάξει εδώ και χρόνια ,μια άρτια ιστοσελίδα η οποία το έχει κάνει γνωστό στα πέρατα του κόσμου. Ο Γιάννης διακρίνεται για την τεράστια αγάπη του για το Ψάρι.
Χρόνια πολλά δεν έπαψε ούτε στιγμή να φροντίζει μέσω της σελίδας του και όχι μόνο, για τον τόπο μας. Η σελίδα του λοιπόν ήταν ο τρόπος να γίνει γνωστό σε όλους το θέμα με το Ηρώον.  Έτσι με αφορμή την γιορτή του ΟΧΙ, έγραψα κάποια πράγματα για τους ξεχασμένους ήρωες του χωριού μας αλλά και για μας τους νεότερους οι οποίοι σε αντίθεση με γειτονικά χωριά δεν τους έχουμε βάλει εκεί που η ιστορία  μας προστάζει. Ευτυχώς ,τη σκυτάλη την πήρε ο Γιάννης. Ακούραστος ,με υπομονή και επιμονή συγκέντρωσε όλα τα στοιχεία των χαμένων στα πεδία των μαχών συγχωριανών μας. Τα έκανε πολύτιμο βιβλίο για να το έχουν και να το διαβάζουν όλοι ,αλλά κυρίως οι Ψαριώτες απανταχού της Ελλάδας και του πλανήτη. Τα έσοδα θα πάνε για τον σκοπό.. Για την ανασύσταση του μνημείου. Για να ξεχρεωθεί η οφειλή προς εκείνους που χάθηκαν πολεμώντας σε όλους τους αγώνες του Έθνους. Για να πληροφορηθούν  οι νεότεροι ότι κατάγονται από γενναίους...

Με χαρά βλέπω ότι άξιοι συγχωριανοί κινητοποιήθηκαν. Βγήκαν μπροστά με στόχο να προσφέρουν. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι Ψαραίοι απανταχού της γης θα αγκαλιάσουν το έργο. Εξάλλου όλοι οι πεσόντες κατά κάποιο τρόπο ήταν όλοι συγγενείς μας.

Τιμή και δόξα στους Ήρωές μας.

Βασίλης Ι. Αλεξόπουλος

Επιστροφή