Η παράδοση του χωριού μας στην ψητή γουρνοπούλα, ίσως κρατάει από την αρχαιότητα. Η συνταγή του ψησίματος από τότε εφτασφράγιστο μυστικό

Το χωριό μας φημίζεται για πολλά πράγματα, πνευματικά αλλά και γήινα για τα οποία ο καθένας μπορεί αναλυτικά να μάθει είτε μέσα από την περιήγηση του  στην ιστοσελίδα μας, είτε με την –προτιμότερη-  φυσική του παρουσία στο Ψάρι.

Σήμερα με αυτή την καταχώρηση θέλουμε να προσεγγίσουμε τη σπουδαία παράδοση του χωριού μας στην τέχνη της «σουβλιστής» απόλαυσης.

Τα ψητά του χωριού μας είναι ονομαστά και γνωστά σε όλους, αλλά εκεί βέβαια που η γεύση απογειώνεται είναι στην ψητή γουρνοπούλα (πάντα θηλυκού γένους. Η διευκρίνιση θεωρείται απαραίτητη γιατί πολλοί ψήνουν ψητό γουρνόπουλο, στο Ψάρι όμως ψήνουμε γουρνοπούλα).

Γουρνόπουλο επομένως στην «τουριστική ζώνη» της Στυμφαλίας φτιάχνουν (σχεδόν) όλοι. Κανένας όμως δεν μπορεί έστω και να πλησιάσει γευστικά την απίθανη Ψαραϊικη γουρνοπούλα που η επιτυχία της βασίζεται στα ντόπια ζώα, στο μεράκι και τη μυστική συνταγή των ψηστών μας  αλλά και στην πλήρη απουσία βιασύνης κατά τη διάρκεια του ψησίματος.

 Άνθρωποι ακόμα κι από πολύ μακριά φτάνουν τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές στο χωριό μας, προκειμένου να γευτούν μια παράδοση  του χωριού μας εκατοντάδων χρόνων που όμοια της δύσκολα μπορεί να βρει κανείς σε άλλο τόπο.

Το μυστικό της υπέροχης συνταγής εφτασφράγιστο ακόμα και σήμερα από τους παλιούς «μαστόρους» τον «καθηγητή» Μπάρμπα-Μάχο και τον Κώστα το Γαλάνη, αλλά και τον αείμνηστο Γιάννη Δημητράκη (Γιαννάκη) που διέπρεπε με τη μια και μοναδική κάθε φορά γουρνοπούλα του στα πανηγύρια…
Οι ίδιοι «κάθησαν» ώρες ατελείωτες ως «μαθητές» με παλιότερους μαστόρους και κατάφεραν όχι μόνον να τους φτάσουν μα και να τους ξεπεράσουν !

Γνήσιοι συνεχιστές της γευστικότατης  Ψαραιϊκης γουρνοπούλας σήμερα, ο Βασίλης Γαλάνης, ο Βαγγέλης Φωτόπουλος και ο Νίκος Σπυρίδων με το γιό του Τηλέμαχο (υπό την σιωπηρή όμως παρακολούθηση των παλαιών μαστόρων) συνεχιστές –όπως αποδεικνύεται –μιας πανάρχαιας γαστριμαργικής τέχνης, δημιουργούν ένα νέφος νοστιμιάς πάνω από το Ψάρι κάθε σαββατοκύριακο και καλούν στο χωριό μας ανθρώπους που γνωρίζουν και εκτιμούν τη γεύση !

Θα ήταν άδικο βέβαια αναφέροντας τους παραπάνω παλιούς μαστόρους να μην σταθούμε ιδιαίτερα και στους αφανείς ήρωες της υπόθεσης τις γυναίκες των ψηστών, τις κυρίες Τασία Τηλ.Σπυρίδων & Ελένη Κων.Γαλάνη που αν κάποτε θελήσουν να μετρήσουν πόσες γουρνοπούλες και οι ίδιες έχουν ψήσει, μάλλον δεν θα τους φτάσουν πολλά-πολλά  μερόνυχτα …  

Το εξίσου σπουδαίο είναι ότι όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε από τον αρχαιολόγο Πέτρο Θέμελη που ανασκάπτει την Αρχαία Μεσσήνη, βρέθηκε εκεί στη δυτική πλευρά της Αρχαίας Αγοράς δωρική στοά, μήκους 34 μέτρων  και περιστύλιο με αρράβδωτους κίονες, που παραπέμπει σε αρχαίο κρεοπωλείο.

Σύμφωνα με τον κ. Θέμελη, στην αρχαιότητα έτρωγαν πολύ κρέας και η παράδοση της βρώσης ψητής γουρνοπούλας στην Πελοπόννησο, κρατάει από τότε.

 (Η συνέντευξη του αρχαιολόγου κ. Θέμελη δόθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών»)

Επιστροφή