Τα νέα του χωριού μας
| Ημ/νία | Τίτλος |
| 12/5/2020 | Σαν σήμερα πριν 199 χρόνια η μάχη του Βαλτετσίου - Η σχέση της με το χωριό μας Με το ηρωϊκό Βαλτέτσι της Αρκαδίας, μας ενώνουν πολλά. Το κυριότερο βέβαια είναι ότι περίπου το μισό μας χωριό κατάγεται από εκείνον τον σπουδαίο τόπο. Ο συγχωριανός μας Σταύρος Β. Δούρος, Βαλτετσιώτης στην καταγωγή και ο ίδιος, με το σπουδαίο του πόνημα «ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ – ΨΑΡΑΙΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΒΑΛΤΕΤΣΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ» διέσωσε στους αιώνες όλο το ιστορικό της φυγής ενός μέρους των κτηνοτρόφων του Βαλτετσίου μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό και τον ερχομό τους στο Ψάρι όπου εγκαταστάθηκαν για πάντα. Η γενιά των «Αχαρούληδων» που ζει σήμερα και υπερηφανεύεται για την Ψαραίϊκη καταγωγή της, έχει ταυτόχρονα και μακρινή καταγωγή από το Βαλτέτσι. Είναι όπως λέει ο Σταύρος η 5η γενιά εκείνων των πρώτων εσωτερικών προσφύγων που έφτασαν στο Ψάρι για να βρουν καλύτερους βοσκοτόπους για τα «πράματά τους» αλλά και άφθονα νερά ! Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά, μιας και σαν σήμερα σύμφωνα με την ιστορία μας, στο Βαλτέτσι στις 12 & 13 Μαΐου του 1821 διεξήχθη μια από τις σπουδαιότερες μάχες των επαναστατημένων Ελλήνων κατά των Τούρκων.
Ο μεγάλος αρχιστράτηγος των Ελλήνων Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διαβλέποντας τη στρατηγική σημασία του Βαλτετσίου, ανασυγκρότησε το Ελληνικό στρατόπεδο εκεί και φρόντισε να κατασκευάσει ταμπούρια γύρω από το χωριό. Ο Τούρκος διοικητής Μουσταφάμπεης με 12.000 ασκέρι στις 12 του Μάη επιτέθηκε στο Βαλτέτσι το οποίο υπερασπιζόντουσαν 2.300 περίπου Έλληνες. Επί 23 ώρες διεξαγόταν μια αμφίρροπη μάχη με μεγάλες απώλειες για τους Τούρκους. Σχετικά ο λαϊκός ποιητής της εποχής Τσοπανάκος έγραψε : «… στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι … πέφτει αλύπητο λεπίδι…» Για τη μάχη του Βαλτετσίου γράφτηκε και το παρακάτω δημοτικό τραγούδι: “Τι έχεις, καημένε κόρακα, που σκούζεις και φωνάζεις; Μήπως διψάς για αίματα, για τούρκικα κεφάλια; Πέρασε από τα Τρίκορφα και σύρε στο Βαλτέτσι, όπου είν’ ο τόπος δυνατός και δυνατά ταμπούρια, εκεί θα βρεις τα αίματα, τα τούρκικα κεφάλια,
Τρία μπαϊράκια κίνησαν από μέσα από τη χώρα, το ένα πάει στα Τρίκορφα, τ’ άλλο στους Αραχαμίτες, κι αυτός ο Κεχαγιάμπεης πηγαίνει στο Βαλτέτσι. Ο Κυριακούλης του μιλάει κι ο Μπεζαντές του λέει:
“Πού πας, βρε Κεχαγιάμπεη, τ’ Αλή πασά κοπέλι; Εδώ δεν είναι Κόρινθος, δεν είναι Πέρα Χώρα, δεν είναι τ’ αργίτικα κρασιά, του Μπέλεση τα κριάρια. Εδώ είν’ ορδή Καρύταινας, μανιάτικο ντουφέκι, Κολοκοτρώνης αρχηγός με το Μαυρομιχάλη”.
Αφήστε τα ντουφέκια σας και βγάλτε τα σπαθιά σας βάλτε τους Τούρκους εμπροστά, σαν πρόβατα, σαν γίδια”.
Το τέλος της μάχης του Βαλτετσίου, στεφάνωσε την Ελληνική σημαία με μια από τις σπουδαιότερες νίκες της Ελληνικής επανάστασης. Είπε σχετικά ο γέρος του Μοριά για αυτή τη μεγάλη επιτυχία στους συναγωνιστές του μετά τη μάχη: « … η ημέρα αυτή πρέπει να καθαγιαστεί με νηστεία όλων και να εορτάζεται η επέτειός της εις «αιώνας αιώνων, έως ου στέκει το έθνος, διότι ήτο η ελευθερία της πατρίδος» Πρέπει κι εμείς οι Ψαραίοι για τους λόγους που αναφέρονται στην αρχή του κειμένου τούτου, να είμαστε περήφανοι για αυτή τη σπουδαία νίκη των προγόνων μας και να φροντίσουμε να την θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μέσα από την καθιέρωση των απαιτούμενων εκδηλώσεων μνήμης ! Ο Σταύρος Δούρος στο βιβλίο του μας υπενθυμίζει τα λόγια του σπουδαίου φιλοσόφου της αρχαιότητας Αριστοτέλη:
|
