ΣΚΛΑΒΑ - Μια γηγενής αλλά ξεχασμένη λευκή ποικιλία αμπέλου της περιοχής μας προσπαθεί να αναγεννηθεί

Όταν σκεφτόμαστε σήμερα το λευκό κρασί, το μυαλό των περισσοτέρων οινόφιλων πάει κυρίως στις ποικιλίες «Ροδίτης»  και «Σαββατιανό». Υπάρχουν βέβαια πολλές περισσότερες λευκές ποικιλίες όπως το «Ασύρτικο», η «Μαλαγουζιά», το «Μοσχοφίλερο», το «Αθήρι», αλλά και το γνωστό και ιδιαίτερο «Σαρντονέ», με ρίζα στη Γαλλική  Βουργουνδία.

Η μεγάλη παραγωγή λευκού κρασιού στην χώρα μας όμως, προκύπτει κυρίως από τις δύο αρχικά αναφερόμενες ποικιλίες. Πολλοί όμως συμφωνούν πως η μεγάλη ώθηση που δόθηκε στις παραπάνω ποικιλίες τα τελευταία χρόνια «αδυνάτισε» την ποιότητα του λευκού Ελληνικού οίνου και παράλληλα δυστυχώς εξαφάνισε κάποιες άλλες ποικιλίες που αποτελούσαν παλαιότερα σπουδαίο συστατικό του Ελληνικού αμπελώνα.

Μια τέτοια σπουδαία παλιά ποικιλία υπήρξε (σχεδόν μέχρι και τη δεκαετία του 1970) η γηγενής Πελοποννησιακή (και δη Κορινθιακή) λευκή ποικιλία «Σκλάβα» που εμείς οι ανήκοντες στη ζώνη ΟΠΑΠ ΝΕΜΕΑ θα θυμόμαστε ότι βρισκόταν φυτεμένη συνήθως σε διάφορα σημεία των παλιών αμπελιών ανάμεσα στο Αγιωργίτικο.
Το όνομά της πιθανά το οφείλει στην εύκολη προσαρμογή της σε σκληρά και συνήθως άγονα εδάφη όπως του χωριού μας αλλά και στη σκληρή δομή των κληματσίδων της.

Παρήγαγε ένα πολύ γευστικό και αρωματικό σταφύλι που συνήθως στην περιοχή μας αν και ωρίμαζε νωρίτερα κατά 15 ημέρες περίπου, αφηνόταν να τρυγηθεί μαζί με το Αγιωργίτικο και ανακατευόταν με αυτό όταν θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα ποιοτικό ροζέ κρασάκι. Και πάντα η «Σκλάβα» που ήταν υψηλόβαθμη, έδινε ένα ιδιαίτερο άρωμα σ’ αυτά τα κρασιά. Αυτός ήταν ο λόγος που οι παλαιότεροι την ήθελαν διάσπαρτη μέσα  στους αμπελώνες του Αγιωργίτικου.

Η εξαφάνισή της σήμερα οφείλετε στο γεγονός της μεγάλης στρεμματικής απόδοσης του «Ροδίτη» ( η «Σκλάβα» είχε ποιότητα αλλά υστερούσε στην ποσότητα) αλλά και στην αναδιαμόρφωση των αμπελώνων της περιοχής της Νεμέας σε γραμμικούς, με μονοκαλλιέργεια πλέον το Αγιωργίτικο.

Ευτυχώς όμως εδώ και λίγα χρόνια στην Νεμέα δημιουργήθηκαν αμπελώνες  με αποκλειστική φύτευση «Σκλάβας» και οι προσπάθειες οινοποίησης της είναι πολύ ενθαρρυντικές.

Καλό θα ήταν η «Σκλάβα» να επανέλθει και στους αμπελώνες του χωριού μας. Ας εμπιστευτούμε το ένστικτο των προγόνων μας που της είχαν μια ιδιαίτερη αδυναμία και γι΄αυτό την καλλιεργούσαν. Σίγουρα δεν έχει ξεχάσει τη δουλειά της και θα βοηθήσει την τοπική μας οικονομία !   

Γ.Σ. – www.psarikorinthias.gr

Επιστροφή