Ο Οκτώβριος και η ουσιαστική είσοδος του φθινοπώρου

«Οκτώβρη και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα 'χεις»

«Τ' άη - Δημητριού, τι είσαι 'σύ και τι 'μαι εγώ λέει το νιο κρασί στο παλιό.»

«Τα σταφύλια τρυγημένα και τα σκόρδα φυτεμένα»

Το φθινόπωρο μπήκε και ουσιαστικά στη ζωή μας με τον ερχομό του Οκτώβρη. Ο τρύγος στο Ψάρι είναι στο απόγειό του και όλοι αγωνίζονται να μαζέψουν τη σοδειά τους που φέτος αναμένεται από τις καλύτερες !

Ο Οκτώβριος είναι ο δέκατος μήνας του έτους  και ουσιαστικά μετά τον ζεστό Σεπτέμβρη, μας εισάγει με τα πρωτοβρόχια του στην εποχή του Φθινοπώρου. Το χώμα έτσι ετοιμάζεται για τη σπορά που επέρχεται. Γι’ αυτό στο χωριό μας παλαιότερα ο Οκτώβρης ονομαζόταν και «Σπαρτιάς».

Οι «Αϊδημήτρηδες» ή χρυσάνθεμα και τα πρώτα κυκλάμινα στις πλαγιές είναι οι όμορφες πινελιές του Οκτώβρη, που μαζί με τα κιτρινισμένα φύλλα των δέντρων συνθέτουν ένα πανέμορφο ντεκόρ.

Η μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, στις 26 του μήνα, έχει δώσει στον Οκτώβριο και την προσωνυμία «Αι-Δημήτρης». Η γιορτή αυτή, θεωρείται από το λαό μας ορόσημο της έναρξης του χειμώνα και συνδυάζεται με τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου που αντίστοιχα οριοθετεί την έναρξη της άνοιξης

Ο Οκτώβριος συνδέεται επίσης στενά και με τρία σημαντικά ορόσημα της πρόσφατης ιστορίας μας:

- Την κατάληψη από τον Ελληνικό στρατό της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου 1912

- Το περήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στο φασισμό, στις 28 Οκτωβρίου 1940

- Την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944

Καλό μήνα, καλό τρύγο, καλές σπορές, με δυο στιχάκια από δυο σύγχρονα όμορφα ποιήματα κι ένα υπέροχο τραγούδι που μας εισαγάγουν με τον καλύτερο τρόπο στη γλυκιά μελαγχολία του φθινοπώρου:  

« … με γιασεμάκι χιώτικο, λευκό χρυσανθεμάκι

Οκτώβρης ήρθε κι άνοιξε του κήπου το πορτάκι

τα μάτια είχε χαμηλά, σεμνά και λυπημένα

και κάτω από τα βλέφαρα δυο σύννεφα κρυμμένα…»

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης

«Φθινόπωρο πάλι, οι σκέψεις αράζουν

σε μαύρα σύννεφα του δειλινού

λόγια της βροχής τα όνειρα σκουριάζουν

και πάνω τους βλέπεις τα χρόνια να περνούν»

Στίχοι: Εβίτα Μπουρμά

Επιστροφή