Έφυγε από τη ζωή η "μαμή της Κρινθίας" Μαρία Πυργάκη-Μπόγρη - Από τον Αρ.Γ. Σκούρτη

Την περασμένη Τετάρτη 24/7/2019 έφυγε από τη ζωή μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο η «μαμή της Κορινθίας» Μαρία Πυργάκη – Μπόγρη.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που γεννήθηκαν στον νομό  Κορινθίας ιδιαίτερα τις δεκαετίες 1960 & 1970 «πέρασαν» απ’ τα δικά της στοργικά χέρια για να ‘ρθουν στη ζωή.

Γεννήθηκε στο γειτονικό μας  Ασπρόκαμπο το 1935 και είχε ακόμα οχτώ (8) αδέλφια. Σε χρόνια πολύ δύσκολα κατάφερε να σπουδάσει τη μαιευτική που από μικρό παιδί λάτρευε.

Άσκησε το λειτούργημά της για περισσότερα από 30 χρόνια, με ευσυνειδησία, αγάπη για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα την έγκυο γυναίκα και το παιδί, βοηθώντας με όλες της τις δυνάμεις κάθε φορά, στη δημιουργία του θαύματος της ζωής.

Η προσφορά της ανεκτίμητη, έκανε πράξη την αυτονόητη υποχρέωση του κάθε ανθρώπου που έρχεται στη γη: ανιδιοτελής προσφορά στον συνάνθρωπο πέρα ακόμα κι από τα όρια του καθήκοντος !

Και πράγματι, η «μαμή της Κορινθίας» όπως περιγραφικά αναφέρεται στον παρακάτω παρατιθέμενο συγκινητικό επικήδειο, που εκφώνησε η  Πρόεδρος της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου κ. Βασιλική Ευστρατιάδου – Δημητροπούλου, πρόσφερε στην έγκυο γυναίκα και στο νεογέννητο παιδί όχι μόνο μέσα από την ασφάλεια ενός νοσοκομείου, αλλά απ’ όπου κι αν χρειάστηκε : στο χωριό, σε σπίτι, σε καλύβι αλλά και σε χωράφι όποτε αυτό απαιτήθηκε !
Με την ίδια πάντα προσοχή και αγάπη, για την κάθε γυναίκα, γνωστή και άγνωστη, φτωχή ή πλούσια, τσιγγάνα, μετανάστρια, επώνυμη ή ανώνυμη.

Εκ μέρους όλων όσων ευεργετήθηκαν σε τούτη τη ζωή από τη «μαμή της Κορινθίας» Μαρία Πυργάκη-Μπόγρη, της ευχόμαστε καλό ταξίδι προς τον ιδανικό της  παράδεισο !

Το στερνό «αντίο» στη Μαρία

Η Κορινθία ολόκληρη και ιδίως η Ιωνία Κορίνθου (ο Συνοικισμός) πενθεί την αναμενόμενη μεν, αλλά μεγάλη απώλεια του Γέροντός της, του Πατρός Νεκταρίου Μαρμαρινού.

Κι εχθές έφυγε από κοντά μας, ακόμα μια σπουδαία συμπολίτισσά μας αγαπητή και χρήσιμη ως άνθρωπος, που αφήνει βαθιά ίχνη πίσω της.

Έφυγε η Μαρία Πυργάκη-Μπόγρη, η Μαία με κεφαλαίο Μ ! Ένας ζωντανός, υπέροχος και χαριτωμένος άνθρωπος.

Αχ Μαρία ! Τι να πρωτοπεί κανείς για σένα ! Πόσο αξιόλογη και δυναμική ήσουν ! Πόσο απλή και ουσιαστική, πόσο πρακτική και αισιόδοξη, γελαστή και δημιουργική ! Πόσο αγωνίστρια δια βίου !

Η Μαρία, γεννήθηκε στο χωριό Ασπρόκαμπος της Νεμέας, από μια πολυμελή οικογένεια (εννέα παιδιά). Σε χρόνια δύσκολα για παιδιά από επαρχία, σπούδασε Μαία.

Άσκησε το επάγγελμά της ως λειτούργημα, με ευσυνειδησία, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και κυρίως Αγάπη για τον άνθρωπο , τη Μάνα και το παιδί, στην πιο σημαντική ώρα της ζωής του.

Η Μαρία άριστη επιστήμων, έμπειρη και προσεκτική, βοήθησε τη Γυναίκα στην πιο λεπτή φάση της ζωής της, την ώρα που γεμάτη άγχος, αγωνία, φόβο, ελπίδα, χαρά φέρνει στον κόσμο το παιδί.

Στάθηκε κοντά της, πολλές φορές για ώρες ατελείωτες, αυτή μόνη χωρίς γιατρό στο Νοσοκομείο, σε κλινική ή και στο αγροτικό Ιατρείο, αλλά και στο χωριό, σε σπίτι σε καλύβι και σε χωράφι.

Δίπλα σε όλες τις περιπτώσεις στη γυναίκα, τη συμβούλεψε, την ενθάρρυνε, τη βοήθησε ώστε να επιτελέσει την Ιερή αποστολή που τις ανέθεσε ο Θεός.

Με την ίδια προσοχή και αγάπη πάντα, για την κάθε γυναίκα, γνωστή και άγνωστη, φτωχή ή πλούσια, τσιγγάνα, μετανάστρια, επώνυμη ή ανώνυμη.

Πόσες νύχτες δεν πέρασε δίπλα στις επίτοκες αν και είχε τελειώσει η βάρδια της. Πόσες δύσκολες γέννες είχε βιώσει. Πόσες μανάδες δεν την ευγνωμονούν για την παρουσία της και την βοήθειά της !

Κι αυτή γεμάτη ικανοποίηση και χαρά, συνέχισε να υπηρετεί σε ένα τόσο σημαντικό τομέα τον Άνθρωπο, αβάρετη, πρόθυμη, με ενδιαφέρον και διάθεση νεανική. Κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση όλων των γιατρών που συνεργάστηκε, τον νοσηλευτών και του κόσμου με το έργο της, με το σπαθί της, οργανωτική, επιμελής και καλοδιάθετη ως ήταν.

Θυμάμαι με τι ενδιαφέρον πάντα μεριμνούσε και συγκέντρωνε από το φιλικό της κύκλο, νυχτικά και μωρουδιακά, για τις ανάγκες των έκτακτων περιστατικών  του νοσοκομείου.

Έκανε άριστη οικογένεια, με τον καλό μας συνάδελφο, δάσκαλο Χρήστο Μπόγρη κι ανάθρεψαν σωστά τα δυο υπέροχα παιδιά τους, τη Μαρία τους (το Μαράκι) και το Γιάννη τους, που πρόσφατα την έκανε γιαγιά, χαρίζοντάς της το μεγαλύτερο δώρο με το χαριτωμένο αγγελούδι που απέκτησαν με τη γλυκιά του σύζυγο.

Άριστη σύζυγος η Μαρία, στοργική μητέρα, υποδειγματική νοικοκυρά, δημιουργική, ευσεβής και πιστή, φιλακόλουθη με το τραγούδι στο στόμα και το ωραίο τσάμικο στις φιλικές μας συνάξεις, όντως αξιοθαύμαστη. Σε όλα μέσα. Χόμπυ της να ασχολείται με το περιβόλι της και τα λαχανικά της στον κήπο της, να μαζεύει χόρτα στις εξοχές και να φτιάχνει τις ωραίες της πίτες.

Πάντα γελαστή, λογική και συνετή, δεν το ΄βαλε κάτω κι όταν έδωσε μάχες ζωής στα «μαρμαρένια αλώνια». Δεν κιότεψε, δεν παραδόθηκε αμαχητί.

Μας δίδαξε με τη στάση της, το θάρρος της, την υπομονή της και την πίστη της το «ευ αγωνίζεσθαι» ! Μέχρι το τέλος με την οικογένεια όλη δίπλα της και κυρίως τον φύλακα άγγελό της το σύζυγό της το Χρήστο.

Ως χθες που ο Κύριος της ζωής και του θανάτου την κάλεσε και τη μετέφερε εκεί όπου αναπαύονται όλοι οι κοπιώντες και πεφωτισμένοι.

Αγαπημένη μας Μαρία, αναπαύσου εν ειρήνη ! Το δικαιούσαι γιατί κουράστηκες και προσέφερες πολλά.

Σ’ ευχαριστούμε εκ μέρους όλων ! Αιωνία σου η μνήμη !

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΟΥ – ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Επιστροφή